شَهْمٌ

المعنى: 

جذ.: (شهـم)
| (مص. شَهَمَ). 1. "وَلَدٌ شَهْمٌ": ذَكِيٌّ. 2. "قَائِدٌ شَهْمٌ": سَدِيدُ الرَّأْيِ، صَبُورٌ عَلَى القِيَامِ بِمَا حُمِّلَ. 3. "فَرَسٌ شَهْمٌ": قَوِيٌّ سَرِيعٌ.

صيغة الجمع: 

شِهَامٌ، شُهُومٌ

المعجم: 

معجم الغني