جذ.: (سفه)
| (مص. سَفَهَ، سَفِهَ، سَفُهَ). 1. "عَبَّرَ عَن سَفَاهِهِ": عَنْ جَهْلِهِ وَرَدَاءةِ خُلُقِهِ. 2. "وَلَدٌ بِهِ سَفَاهٌ": طَيْشٌ، خِفّةٌ.